ZIEKTEBEELD

Uw wervelkolom bestaat uit een kolom van verticaal gestapelde botten, wervels genoemd, die het ruggenmerg omringen en beschermen. Er zijn 33 afzonderlijke wervels die in vijf segmenten zijn ingedeeld: cervicaal, thoracaal, lumbaal, sacraal en stuitbeen. Elke wervel is zoals bij blokken op een andere gestapeld. Tussen elke wervel bevinden zich disci, die dienst doen als schokdempers tussen elke botwervel. De wervels zijn onderling verbonden en werken toch relatief onafhankelijk, wat uw rug een zekere flexibiliteit geeft terwijl hij toch heel veel kan dragen.

Doorheen de wervelkolom lopen een aantal van de belangrijkste onderdelen van het zenuwstelsel van het menselijke lichaam, die door de wervels worden beschermd. Het ruggenmerg wordt in het bijzonder beschermd door een opening in de achterzijde van de wervels, het foramen genoemd. Andere zenuwen vertrekken vanuit het ruggenmerg door de openingen tussen elke wervel.

Tussen de wervels zitten de disci. De disci fungeren als kussen tussen de vertebrale botten. Elke schijf bestaat uit een zachte, gelachtige kern omgeven door hard materiaal dat de vorm van de discus behoudt en de wervelkolom in positie houdt.

Aan de achterzijde van de wervels bevinden zich twee sets van facetgewrichten; één set bovenaan de wervel (de “bovenste facetgewrichten” genoemd) en een set onderaan (de “onderste facetgewrichten genoemd”). De facetgewrichten zijn de punten waar twee wervels mekaar raken. De facetgewrichten fungeren als een scharnier waarmee twee wervels bewegen bij het voorover of achteruit buigen.

Een verscheidenheid aan zacht weefsel houdt de volledige wervelkolom in positie en laat hem toe te bewegen. Ligamenten en pezen zijn vezelachtige weefselbanden die aan botten vastgehecht zijn. Ligamenten verbinden twee of meer wervels met elkaar en helpen de wervelkolom stabiel te houden. Pezen hechten spieren vast aan botten zodat de wervelkolom kan bewegen wanneer de spieren samentrekken en ontspannen.